Τοξικώσεις, Δηλητηριάσεις και άλλοι κίνδυνοι

Δηλητήρια να κίνδυνοι μέσα στο σπίτι

Οι γάτες θα έπρεπε να μην είχαν προβλήματα δηλητηρίασης γιατί είναι εκλεκτικές στην γεύση και δεν δοκιμάζουν εύκολα ότι βρουν μπροστά τους.
Εν τούτοις εξ αιτίας της έμφυτης περιέργειας που τις χαρακτηρίζει και κυρίως της συνήθειας να καθαρίζουν το τρίχωμά τους με την γλώσσα (καταπίνοντας όποια ουσία βρίσκεται πάνω τους), η δηλητηρίαση δεν είναι ασυνήθιστη.
Άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες που προδιαθέτουν σε δηλητηρίαση, ειδικά από την στιγμή που θα έρθουν σε επαφή με δηλητήριο είναι:

• Το μικρό μέγεθος του σώματός τους
• Η ικανότητά να κρύβονται (δεν βλέπουμε έγκαιρα τα συμπτώματα)
• Η έλλειψη ορισμένων ηπατικών ενζύμων που χρειάζονται για την διάσπαση χημικών ενώσεων και συνεπώς για την εξουδετέρωση των δηλητηρίων.

Οι γάτες δηλητηριάζονται με δύο τρόπους.

 Άμεσος τρόπος, καταπίνοντας την τοξική ουσία αυτούσια ή βρίσκοντάς την πάνω στο θήραμά τους
Έμμεσος τρόπος, καταπίνοντας το δηλητήριο ενώ καθαρίζουν με την γλώσσα τους το τρίχωμά τους ή με απορρόφηση από το δέρμα τους (ειδικά από τις πατούσες) ή με εισπνοή.

Τα συμπτώματα.
Αναλόγως του δηλητηρίου και του συστήματος (ή των συστημάτων) του οργανισμού που προσβάλλει είναι και τα συμπτώματα:
—Γαστρεντερικό: Εμετός και Διάρροια (το πιο συνηθισμένο)
—Νευρικό: Τρόμος, μη-συνεργασία κινήσεων, σπασμοί, διέγερση, κατάπτωση, κώμα.
—Αναπνευστικό: Βήχας, φτέρνισμα, δύσπνοια.
—Δερματικά : Φλεγμονή, πρήξιμο.
—Ηπατική ανεπάρκεια: Ίκτερος, εμετός.
—Νεφρική ανεπάρκεια : Πολυδιψία, ανορεξία, απώλεια βάρους.
Οι περισσότερες δηλητηριάσεις είναι οξείες και έχουν απότομη εμφάνιση. Δεν αποκλείονται όμως και οι χρόνιες δηλητηριάσεις που εμφανίζονται απότομα ή σταδιακά και είναι πολύ δύσκολο να διαγνωστούν και να θεραπευτούν.

Τι να κάνετε, αν νομίζετε ότι η γάτα σας έχει δηλητηριαστεί.

• Αν υποπτεύεστε ότι η γάτα σας ήρθε σε επαφή με δηλητήριο και ειδικά αν «δεν φαίνεται και πολύ στα καλά της», είναι σημαντικό να την πάτε στον γιατρό το ταχύτερο δυνατόν.
• Αν βρίσκεται σε διέγερση, τυλίξτε την σε μια πετσέτα και βάλτε την σε ένα κουτί. Με αυτόν τον τρόπο προστατεύετε την γάτα σας από το να τραυματίσει τον εαυτό της (ή εσάς) και από το να συνεχίσει να γλύφει το τρίχωμά της καταπίνοντας και άλλο δηλητήριο.
• Δεν συνιστούμε να προσπαθήσετε να της προκαλέσετε εμετό δίνοντάς της αλάτι, μαγειρική σόδα, γάλα ή μουστάρδα γιατί τίποτε από αυτά δεν προκαλεί απαραίτητα εμετό και υπάρχει πιθανότητα πνιγμού.
• Το καλύτερο είναι να  τηλεφωνήσετε σε ένα κτηνίατρο ώστε  να προετοιμαστεί για κάποια θεραπεία πριν καν φτάσετε σε αυτόν και να σας δώσει συμβουλές για πρώτες βοήθειες μέχρι να φτάσετε στο ιατρείο.
• Το περιλαίμιο της γάτας να αφαιρεθεί γιατί μπορεί να έχει μολυνθεί.

Τι να κάνετε αν η γάτα σας έχει κάτι χημικό πάνω της.

Η γάτα μπορεί να βοηθηθεί στο σπίτι από εσάς, μόνο αν η μόλυνση είναι ήπια και περιορισμένη στο τρίχωμα.

• Το περιλαίμιο για ψύλλους να αφαιρεθεί γιατί δυσκολεύει κι άλλο την κατάσταση.
• Για να αφαιρέσετε τα χημικά από το τρίχωμα πρέπει πρώτα να κουρέψετε όσο περισσότερες μολυσμένες τρίχες μπορείτε από την περιοχή και μετά να την πλύνετε με νερό και σαπούνι πιάτων καθώς είναι αρκετά ισχυρό καθαριστικό ( μη χρησιμοποιείτε το σαπούνι πιάτων χωρίς λόγο ή για το απλό λούσιμο της γάτας καθώς μπορεί να προκαλέσει ξηροδερμία και δερματολογικά προβλήματα). Αφαιρέστε όση μόλυνση μπορείτε πριν το λούσιμο γιατί το μπάνιο μπορεί να αυξήσει την απορροφητικότητα του δέρματος.
• Προσεκτικό στέγνωμα για αποφυγή υποθερμίας από το κρύο
• Μετά από έκθεση σε πιθανά δηλητήρια σας συμβουλεύουμε να έχετε την γάτα κάτω από παρατήρηση σε ένα ζεστό ήσυχο δωμάτιο για 24 ώρες.

Τοξικά φάρμακα για τις γάτες

• Παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Acetaminophen (Paracetamol). Θεωρείται η πιο συχνή δηλητηρίαση της γάτας και πολλές φορές καταλήγει στον θάνατο. Συμβαίνει από υπερβολική φροντίδα… όταν κατά την προσπάθεια να ανακουφιστούν οι πόνοι ή να αντιμετωπιστεί ο πυρετός της γάτας , χορηγηθεί φάρμακο τύπου “Depon, Panadol, Dolal, Dalminette, Lonarid, Apotel κλπ.”.
  Ο οργανισμός της γάτας διαθέτει αποθηκευμένη στα κύτταρά του την ουσία γλουταθειόνη που συνδέεται με τα δηλητήρια, τα αδρανοποιεί και βοηθάει στην απέκκρισή τους. Δυστυχώς η ουσία acetaminophen εξαντλεί τα αποθέματα γλουταθειόνης  με αποτέλεσμα θάνατο από ηπατική νέκρωση. Αρχικά παρατηρείται ανορεξία, εμετός, σιελόρροια.
  Μετά από μερικές ώρες παρατηρούνται μπλε ή καφέ βλεννογόνοι και πρήξιμο του προσώπου, των χεριών και των ποδιών (μεθαιμογλοβιναιμία). Οι βλεννογόνοι (όσο προχωρά η αιμόλυση) γίνονται ωχροί και μερικές φορές κίτρινοι (ικτερικοί).
  Μπορεί να παρατηρηθεί σοκολατί ούρο (μεθαιμογλοβινουρία) και σε 18-36 ώρες θάνατος. Υπάρχει διαθέσιμο αντίδοτο αρκεί να δοθεί εγκαίρως.
• Ασπιρίνη (Aspirin)
  Στις γάτες υπάρχουν ανεπαρκείς ποσότητες ορισμένων ηπατικών ενζύμων (γλυκουρονυλικών μεταφορέων) που χρησιμοποιούνται για να εξουδετερώνονται και να αποβάλλονται τα φάρμακα. Σαν αποτέλεσμα τα φάρμακα κυκλοφορούν περισσότερο χρόνο μέσα στην γάτα. Αν δεν έχει προσαρμοστεί από γιατρό κατάλληλα η δόση και η συχνότητα χορήγησης ενός φαρμάκου προκύπτει δηλητηρίαση με χαρακτηριστικό παράδειγμα την ασπιρίνη. Η ανορεξία, η ταχύπνοια ο εμετός και πυρετός παρουσιάζονται σαν προπομποί. Μετά υπάρχει κίνδυνος εμφάνισης σπασμών, δύσπνοιας και αιμορραγίας (με κίνδυνο διάτρησης) στο στομάχι και έντερο. Η ηπατίτιδα που ακολουθεί συνοδεύεται από κίτρινους βλεννογόνους και δέρμα (ίκτερο). Μέσα σε λίγες μέρες έρχεται η κατάληξη: μυϊκή αδυναμία, κώμα, θάνατος. Σε γενικές γραμμές απαγορεύεται η χρήση στη γάτα αντιφλεγμονωδών και αναλγητικών φαρμάκων που προορίζονται για τον άνθρωπο καθώς μπορούν να προκαλέσουν έλκη στο γαστρικό βλεννογόνο όπως επίσης σημαντικές νεφρικές και ηπατικές βλάβες.
• Αντικαταθλιπτικά. (τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά). Φάρμακα όπως η ιμιπραμίνη, η δεσιμιπραμίνη, η τριμιπραμίνη, η αμιτριπτυλίνη και η δοξαπίνη. Τα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά επηρεάζουν το κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ) αναστέλλοντας την κανονική λειτουργία των νευροδιαβιβαστών σεροτονίνης και νορεπινεφρίνης. Συμπτώματα που μπορούν να εμφανιστούν είναι: εμετός, αποπροσανατολισμός, άγχος, επιθετικότητα, κατάπτωση, επιληπτικές κρίσεις, μεταβολή στη θερμοκρασία του σώματος, αταξία, αδυναμία, τρόμος, μη φυσιολογικοί καρδιακοί ρυθμοί, οίδημα προσώπου ή γλώσσας, εξάνθημα, κνίδωση, πνευμονικό οίδημα και θάνατος.
• Αντινεοπλασματικά. Γάτες και άλλα ζώα μπορεί να πεθάνουν αν εκτεθούν σε κρέμες καρκίνου του δέρματος που περιέχουν το δραστικό συστατικό φθοροουρακίλη, επίσης γνωστό ως 5-FU, και μπορεί να αποτελέσει κίνδυνο για τα κατοικίδια ζώα. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν τρόμο, αταξία, εμετό και επιληπτικές κρίσεις.
• Συμπληρώματα διατροφής. Τα ανθρώπινα συμπληρώματα διατροφής συχνά περιέχουν έκδοχα και πρόσθετα τοξικά για τις γάτες οπότε θα πρέπει να συμβουλευθείτε τον κτηνίατρό σας.

Χημικά – Παρασιτοκτόνα

• Αντιπαρασιτικά προϊόντα για σκύλους. Όπως αμπούλες, κολλάρα και σπρέι τα οποία περιέχουν Πυρεθρίνες και Πυρεθροειδή που είναι εντομοκτόνα. Δεν είναι τοξικά στα περισσότερα θηλαστικά αλλά είναι στις γάτες που έχουν μειωμένη ικανότητα να τα αδρανοποιούν. Οι πυρεθρίνες είναι αποξηραμένα άνθη του φυτού Pyrethrum και τα πυρεθροειδή είναι συνθετικές πυρεθρίνες που διακρίνονται σε Πυρεθροειδή I: (Permethrin, Allethrin, Resmethrin, Tetramethrin) και Πυρεθροειδή II: (Fenvalerate, Cypermethrin, Flucythrinate, Deltamethrin).
  Ο συνδυασμός τους με άλλα εντομοκτόνα τα κάνει πολύ τοξικά στις γάτες. Το Fenvalerate συνδυαζόμενο με το Diethyltoluamide (DEET) χρησιμοποιείται κανονικότατα σε σκύλους αλλά είναι θανατηφόρο στις γάτες. Η έκδηλη σιαλόρροια και η απάθεια είναι τα αρχικά συμπτώματα. Ακολουθούν συμπτώματα του νευρικού συστήματος όπως μεγάλωμα της κόρης των ματιών (μυδρίαση), αφύσικη στάση και βάδισμα (αταξία), μυϊκός τρόμος, υπερδιέγερση, απώλεια προσανατολισμού, υποθερμία. Τελικά μπορεί να εμφανιστούν εμετός, διάρροια, επιληπτικές κρίσεις και εάν δεν αντιμετωπιστούν μπορεί να επέλθει ο θάνατος.
• Αντιψυκτικά υγρά (Αιθυλενική γλυκόλη). Η Ethylene glycol διασπάται από τον οργανισμό σε 4 ξεχωριστές ουσίες (μεταβολίτες) που η μία είναι χειρότερη από την άλλη και όλες μαζί προσβάλλουν τα νεφρά. Δόση λιγότερη από δύο κουταλάκια του γλυκού είναι αρκετή για να θέσει την ζωή της γάτας σε κίνδυνο.
  Η συνήθεια του γλειψίματος και του καθαρισμού του σώματός τους είναι η κύρια πηγή μόλυνσης. Μην επιτρέπετε στην γάτα να έχει πρόσβαση σε φωτογραφικά υγρά εμφάνισης, καλλυντικά, βιομηχανικούς διαλύτες χρωμάτων και κυρίως σε αντιψυκτικό αυτοκινήτων γιατί περιέχουν την επικίνδυνη αυτή ουσία. Γάτες που έχουν πρόσβαση “έξω” πίνουν νερό από υγρά στην άκρη του πεζοδρομίου που πολλές φορές περιέχουν αντιψυκτικό. Κρίσεις σπασμών, εμετοί, υποθερμία, κατάπτωση είναι τα συμπτώματα που αναπτύσσονται μισή έως δώδεκα ώρες μετά την λήψη του δηλητηρίου. Ακολουθεί ταχύπνοια, ταχυκαρδία και ανουρία (τελικό στάδιο νεφρικής ανεπάρκειας) σε μισή έως 3 μέρες.
• Υγρά μπαταρίας και μπαταρίες. Περιέχουν υδροξείδιο του καλίου, υδροξείδιο του νατρίου, κάδμιο, λίθιο, οξείδιο του υδραργύρου και ψευδάργυρο. Η κατάποση των μπαταριών ή των υγρών τους μπορεί να οδηγήσει σε διαβρώσεις του οισοφάγου λόγω της απελευθέρωσης υδροξειδίου του καλίου ή υδροξειδίου του νατρίου. Οι μπαταρίες στο στομάχι μπορούν να προκαλέσουν γαστρική διάβρωση και εξέλκωση. Αυτές οι βλάβες μπορεί να αναπτυχθούν μέσα σε 12 ώρες, με την περιοχή που έρχεται σε επαφή με τη μπαταρία να υποστεί τις μεγαλύτερες ζημιές. Μπορεί να εμφανιστεί ανορεξία, έμετος, κοιλιακό άλγος και σιελόρροια.
• Χλωρίνη και άλλα καθαριστικά. Είδη καθαριότητας και υγιεινής όπως χλωρίνη, υγρά και κρέμες καθαρισμού, αποσμητικά, αρωματικά, απολυμαντικά (ειδικά παράγωγα φαινολών όπως το ‘Dettol» που ασπρίζουν το νερό όταν διαλύονται σε αυτό), στιλβωτικά επίπλων και γυαλιστικά μετάλλων. Τα υποχλωριώδη λευκαντικά είναι αλκαλικά και καταλήγουν σε εγκαύματα ιστών που έρχονται σε επαφή και μπορεί να ερεθίσουν το στομάχι και να προκαλέσουν εμετό.
• Ποντικοφάρμακα. όπως brodifacoum, difenacoum, chlorphacione και coumatetralyl. Τα Ποντικοφάρμακα είναι οι πιο κοινές δηλητηριάσεις γιατί η γάτα μπορεί να καταναλώσει ένα δηλητηριασμένο ποντίκι. Τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν μέχρι και δύο ή τρείς εβδομάδες μετά την κατανάλωση του δηλητηρίου. Κυρίως εμφανίζεται αιμορραγική διάθεση και πρέπει σύντομα η γάτα να πάρει αντίδοτο για αρκετές ημέρες καθώς τα ποντικοφάρμακα έχουν μακρά δράση.
• Οργανοφωσφορικά και καρβαμιδικά εντομοκτόνα. Η ακετυλοχολίνη είναι ουσία που χρειάζεται για να διεγείρεται και να δουλεύει το μυϊκό σύστημα και οι αδένες. Αν δεν υπάρχει το «φρένο», η ουσία που εξουδετερώνει την ακετυλοχολίνη και λέγεται ακετυλοχολινεστεράση, οι αδένες και το μυϊκό σύστημα λόγω της ύπαρξης ακετυλοχολίνης εξακολουθούν να ερεθίζονται και να δουλεύουν ασταμάτητα.
  Το αποτέλεσμα είναι ο κάματος ακόμη και των αναπνευστικών μυών και τελικά ο θάνατος. Ο τρόπος δράσης των οργανοφωσφορικών και καρβαμιδικών είναι να εξαντλούν τα αποθέματα κάθε οργανισμού σε ακετυλοχολινεστεράση.
  Στην ομάδα των οργανοφωσφορικών θα βρείτε δραστικές ουσίες με ονόματα όπως: Fenthion, Malathion, Chlorpyrifos, Diazinon, Dichlorovos, Phosmet, Propetamphos.
  Στην ομάδα των καρβαμιδικών θα βρείτε δραστικές ουσίες με ονόματα όπως: Fenoxycarb, Methomyl, Bendiocarb, Aldicarb, Carbaryl, Carbofuran, Propoxur. Αρχικά παρατηρείται ανησυχία και ακολουθεί το στάδιο της υπερδιέγερσης.
  Οι κόρες του ματιού γίνονται σχισμές, παρατηρείται σιαλόρροια, εμετός, διάρροια, συχνουρία, σπασμοί των μυών, πόνος στην κοιλιά, γενικευμένες τετανικές κρίσεις. Τελικά έρχεται το στάδιο της εξάντλησης (υποδιεγερσιμότητας) με κυανούς βλεννογόνους, αναπνευστική κατάρρευση και θάνατο.
  Δηλητηρίαση με Chlorpyrifos και Fenthion. Το μόνο που μπορεί να γίνει αντιληπτό είναι η ανορεξία για εβδομάδες (Chlorpyrifos) ή ακόμη και …μήνες (Fenthion) πριν εμφανιστούν τα συμπτώματα της δηλητηρίασης.
• Σαλιγκαροκτόνα όπως metaldehyde και methiocarb ειδικά όταν είναι σε μορφή pellets.
• Λιπάσματα και ζιζανιοκτόνα. Χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο των ζιζανίων. Ένας μεγάλος αριθμός προϊόντων για χρήση στον κήπο είναι λιγότερο επικίνδυνα από τα επαγγελματικά προϊόντα. Οι γάτες είναι γενικά εκτεθειμένες σε ζιζανιοκτόνα περπατώντας σε ψεκασμένο γρασίδι ή μπορεί περιστασιακά να μασήσουν ψεκασμένα φυτά. Για παράδειγμα το γλυφοσικό είναι ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο και άμεσα διαθέσιμο ζιζανιοκτόνο. Υπάρχει σε πολλά προϊόντα, καθώς είναι ένα ζιζανιοκτόνο ευρέος φάσματος, είναι σχετικά χαμηλής τοξικότητας, δεν έχει υπολειμματική δραστηριότητα εδάφους, δεν βιοσυσσωρεύεται και είναι βιοαποικοδομήσιμο. Έμετος, ανορεξία και λήθαργος είναι κοινά συμπτώματα στις γάτες μετά την έκθεση στο glyphosate. Μπορεί επίσης να υπάρξει διάρροια, τρόμος, υπνηλία και διασταλμένες κόρες.

Άλλοι Κίνδυνοι

• Κλωστές, νήματα και είδη ραπτικής. Οι κλωστές και τα νήματα ασκούν μια γοητεία στις γάτες, αλλά σε περίπτωση κατάποσης μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρές επιπλοκές και σε μια χειρουργική έκτακτη ανάγκη που ονομάζεται γραμμοειδές ξένο σώμα στα έντερα. Κρατήστε όλες τις κλωστές και τα νήματα μακριά από τις περίεργες γάτες.
• Παράθυρα που βρίσκονται σε ανάκληση. Οι γάτες που θέλουν να δουν ή να ακούσουν τι συμβαίνει έξω μπορούν να παγιδευτούν σε ένα παράθυρο που βρίσκεται στη θέση αυτή, με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό τους κατά την προσπάθεια να απεγκλωβιστούν ή ακόμα χειρότερα να καταλήξουν στο θάνατο. Συνεπώς αν θέλετε να διατηρήσετε τα παράθυρα σας στη θέση αυτή αποκλείστε τη γάτα από το χώρο  ή παραμείνετε στο ίδιο δωμάτιο να επιβλέπετε.
• Ποτ πουρί και αιθέρια έλαια. Παρόλο που είναι ένα κοινό αντικείμενο, λίγοι ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων γνωρίζουν τους πιθανούς κινδύνους του προϊόντος. Αν το λάδι χρησιμοποιείται στο σπίτι σας, υπάρχει πάντοτε η πιθανότητα η γάτα σας να εκτεθεί τυχαία. Τα περισσότερα υγρά potpourri περιέχουν φυσικά ή αιθέρια έλαια, τα οποία, εάν καταποθούν, μπορούν να προκαλέσουν έμετο, στομαχικές διαταραχές, διάρροια, αδυναμία και πιθανώς ηπατική βλάβη. Ορισμένα προϊόντα περιέχουν επίσης κατιονικά απορρυπαντικά, οπότε τα σημάδια τείνουν να είναι πολύ χειρότερα.
• Διακοσμητικά και χριστουγεννιάτικα. Την περίοδο των Χριστουγέννων πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί καθώς υπάρχουν πάρα πολλά διακοσμητικά είτε με μικρά κομματάκια είτε μακριές κορδέλες και νήματα στη διακόσμηση που η γάτα μπορεί να τα αντιληφθεί ως παιχνίδια και να τα καταπιεί δημιουργώντας τεράστια προβλήματα. Επίσης ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δώσουμε και στα γλυκίσματα και τις τροφές που υπάρχουν σε αφθονία την περίοδο αυτή, συμπεριλαμβάνοντας και τα διχτάκια ή τους σπάγκους που μπορεί να τυλίξουμε το κρέας.
• Είδη ψαρέματος και αγκίστρια. Κρατήστε τις πετονιές και τα αγκίστρια αποθηκευμένα μακριά από τις γάτες. Οι κτηνίατροι αφαιρούν χιλιάδες αγκίστρια από τα στόματα και τα πόδια των γατών κάθε χρόνο. Επίσης η πετονιά μπορεί να δημιουργήσει ένα εγκλωβιστεί στα έντερα αν καταποθεί και να χρειαστεί επείγουσα χειρουργική επέμβαση για να αφαιρεθεί.
• Πακετάκια silica gel. Βρίσκονται μέσα σε συσκευασίες φαρμάκων, τροφίμων, ρούχων και άλλων περιεκτών. Σε περίπτωση κατάποσής τους μπορεί να προκαλέσουν γαστρεντερικές διαταραχές όπως ναυτία, εμετός και ανορεξία.
• Παιχνίδια με μικρά αποσπώμενα κομματάκια. Ιδιαίτερη προσοχή σε μικρά παιχνιδάκια ή μικρά κομμάτια καθώς μπορεί να καταποθούν και να παγιδευτούν στο γαστρεντερικό σωλήνα δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα.
• Πλαστικές σακούλες. Οι σακούλες με λαβή είναι πολύ επικίνδυνες. Παίζοντας με αυτές, υπάρχει φόβος να πιαστεί ο λαιμός της μέσα στην λαβή, να πανικοβληθεί και στην προσπάθειά της να ξεφύγει, μπορεί να πάθει σοβαρό ατύχημα. Επίσης κάποιες γάτες έχουν την τάση να μασουλάνε και να καταπίνουν σακούλες με αποτέλεσμα να εγκλωβίζονται στο έντερό τους.
• Καλώδια. Η περιέργεια και η τάση για παιχνίδι που έχει η γάτα μπορεί να την οδηγήσει στο μασούλημα ηλεκτροφόρων καλωδίων με αποτέλεσμα να πάθει σοβαρά εγκαύματα στο στόμα ή ηλεκτροπληξία!!! Οπότε προσπαθήστε να καλύψετε τα καλώδια ή να τα αλείψετε με ειδικά προϊόντα κατά του μασουλήματος.
• Τσιγάρα και καπνός. Τα προϊόντα καπνού, συμπεριλαμβανομένων και της τσίχλα και του επιθέματος νικοτίνης, περιέχουν ουσίες που μπορεί να είναι τοξικές ή θανατηφόρες για τις γάτες.
• Οι εστίες της ηλεκτρικής κουζίνας. Αποτελούν πολύ μεγάλο πρόβλημα καθώς η γάτα μπορεί να κάψει τα πέλματά της όπως επίσης μπορεί να τις θέσει σε λειτουργία. Ένα καλό μέτρο είναι τα προστατευτικά καλύμματα των εστιών.